طراح دنیز کاراسین (Deniz Karasahin)، نسخهای اولیه از یک نوع جدید از قالب اختراع کرده که آستئوید(Osteoid)) نامیده شده و امید میرود به انقلابی در زمینه درمان استخوانهای شکسته بدل شود. این قالب که محصول چاپگرهای سهبعدی است، هم از طراحی خوش فرم و مد روز بهره برده است و هم از نظر کارایی در مقایسه با قالبهای گچی امروزی که همه آنها را شناخته و از آنها وحشت داریم، در رتبه بالاتری قرار میگیرد.
سطح این قالب برخلاف قالبهای رایج، صاف و مسطح نبوده و دارای حفرههایی است. این حفرهها از بوگرفتن بیش از اندازه قالب و همینطور احساس خارشی که محصول این نوع قالبهاست جلوگیری میکنند. مشکلاتی که اغلب در قالبهای بزرگ و سنگین که امکان تهویه هوا در آنها تعبیه نشده، مرسوم هستند. استفاده از پلاستیک در ساخت آنها بدین معناست که ضد آب بوده و در عین حال به پوست مصدوم اجازه میدهد احساس رهایی را تجربه نموده و شادابی خود را حفظ کند.
فرآیند ساخت این قالب نیز در نوع خود جالب بوده و به نوعی گویی از فیلمهای علمی-تخیلی الهام گرفته شده است. روند تولید این قالب سهبعدی بدین صورت است: اول یک اسکن سهبعدی از دست بیمار گرفته میشود، سپس نرمافزار مدلسازی، قالب مورد نظر را تولید و حفرههای روی آن را ایجاد میکند. همه این موارد به یک برنامه منتقل شده که سرانجام اجازه میدهد چاپگر سهبعدی قالب را تولید کند.
این قالب همچنین از یک سیستم فراصوت موسوم به «LIPUS» بهره میبرد.
این نام مخفف عبارت«Low- Intensity Pulsed Ultrasound System» است که موجب میشود استخوانهای شکسته با سرعت بیشتری روند بهبود را طی کنند. این سیستم به علت ترکیبات و اساس ساختاری، قابل اجرا روی قالبهای گچی نیست، اما در عوض به سادگی درون این قالبهای پلاستیکی سهبعدی جای میگیرد.