علی رغم اینکه چاپ سه بعدی رزینی در روش های SLA و DLP بسیار در اصول اولیه به هم شبیه هستند ، اما تفاوت های جزئی وجود دارد که این دو را از هم جدا می کند.
پرینترهای سه بعدی SLA از 2 موتور استفاده می شود که به گالوانومتر شناخته می شوند. این موتور ها بر روی محورهای X و Y با کار مشترک شعاع نور لیزر را بر روی میز کار چاپ (صفحه چاپ) حرکت می دهند. این نور به منظور پخت رزین در مسیرهای عبور نور لیزر در راستای شکل دادن به قطعه چاپی می باشد. لایه های تشکیل دهنده مدل ، از خط و نقطه های تشکیل شده اند که از طریق نور لیزر مستقیم ساخته شده اند.
در روش دیگر ، پرینترهای سه بعدی DLP از طریق تولید یک تصویر از یک لایه از مدل توسط پروژکتورهای دیجیتال و پخش آن روی صفحه چاپ و پخت رزین ، چاپ را انجام می دهند. هر لایه از مدل سه بعدی توسط پیکس های مربعی بسیار ریز نمایش داده می شوند ، که به معنای این است که چاپ از واحدهای بسیار کوچک سه بعدی تشکیل شده است.